Wiwat Król! Wiwat Naród!

Takim zawołaniem można podsumować spotkanie wieńczące Marsz tysiąca flag narodowych zorganizowany przez Towarzystwo Wspierania Nauki, Oświaty i Kultury na Podkarpaciu oraz Państwową Akademię Nauk Stosowanych w Krośnie dla uczczenia jubileuszowego roku 1000-lecia koronacji Bolesława I na króla Polski. Na dziedzińcu uczelni przy ul. Kazimierza Wielkiego zgromadziło się ponad tysiąc uczestników, uczniów i nauczycieli, a także dyrektorów krośnieńskich szkół ponadpodstawowych i zaproszonych gości, którzy pragnęli uczcić tysiącletnią rocznicę ustanowienia polskiej monarchii.

 

W 1025 roku (najprawdopodobniej 28 kwietnia) arcybiskup gnieźnieński Hipolit nałożył na głowę księcia Bolesława I przywiezioną z Rzymu królewską koronę. Stało się to niemal równo 60 lat po przyjęciu chrztu przez Mieszka I ojca Bolesława. Tych dwóch wielkich władców stworzyło podstawy dla naszej wielkiej, dziś ponad tysiącletniej historii. Mieszko I przyjął chrzest, a Bolesław nazywany Chrobrym podniósł księstwo do rangi królestwa i dał nam nazwę – Polonia.

Od 1025 roku Corona regni Polonie, Korona Królestwa Polskiego, jej istota, znaczenie i siła, przez niemal 8 wieków panowała nad kolejnymi pokoleniami, łącząc naszych przodków w narodową wspólnotę. Chrzest Mieszka I i panowanie dynastii Piastów, to fundament naszej narodowej tożsamości i suwerennego państwa. W czasie, bez mała, ośmiuset lat panowania polskich władców kształtowały się nasz język, nasza religia, polska literatura i sztuka, nasza narodowa tożsamość. Natomiast w szerszej, międzynarodowej perspektywie polskie państwo wpisywało się w europejska tradycję i kulturę.

Świętując 1000-lecie pierwszej polskiej koronacji, niosąc biało-czerwone flagi uczestnicy spotkania uczcili wysiłek 40. pokoleń naszych przodków, którzy wspólnotę Rzeczypospolitej budowali, a występując w historycznych strojach demonstrowali świadomość i radość spadkobierców tej wspaniałej tradycji.

Data zorganizowania marszu 10 października wynikała z chęci połączenia go z zaplanowaną w Muzeum Podkarpackim w Krośnie wystawą Zbrojne Serce Polskiej Emigracji – 1 Polska Dywizja Pancerna i Jej Korzenie i wizytą w Krośnie Pani Karoliny Maczek-Skillen, wnuczki, generała Stanisława Maczka. Jednak spojrzenie na najważniejsze wydarzenia z historii Polski przypadające na 10. października przenosi naszą uwagę na dwa wielkie wydarzenia. Warto je przypomnieć ponieważ pokazują one zarówno chwałę, jak i tragizm polskich dziejów.

10 października 1410 roku polskie rycerstwo odniosło wielkie zwycięstwo nad zakonem krzyżackim w bitwie pod Koronowem, pozwalające utrwalić efekty zwycięstwa grunwaldzkiego odniesionego 15 lipca tegoż roku. Natomiast 10 października 1794 roku, klęską pod Maciejowicami zakończyła się insurekcja kościuszkowska, a po niej w 1795 roku nastąpił III rozbiór Polski. Łatwo policzyć 230 lat temu.

Pruska propaganda upowszechniała plotkę, że ranny w bitwie pod Maciejowicami Tadeusz Kościuszko, krzyknął Finis Poloniae. Przeliczyli się zaborcy – Prusacy, Rosjanie i Austriacy. Nie udało się usunąć z historii Europy wielkiego państwa zamieszkałego przez obywateli świadomych swojej tożsamości i żywej pamięci historycznej. Powstaliśmy, jak feniks z popiołów w 1 918 roku i znowu nasi przodkowie walczyli o wszystkie nasze historyczne granice.

Należy przypomnieć ważny krośnieński akcent związany z tamtym okresem. 21 listopada 1918 roku z Krosna wyruszyła bronić Lwowa Kompania Krośnieńska, ponad 100 ochotników, pod dowództwem porucznika Stanisława Maczka, który po dymisji z armii austriackiej, w Krośnie wstąpił do polskiego wojska. Ochotnicy z Krosna i okolicznych miejscowości mieli szczęście trafić pod komendę wybitnego i niepokonanego dowódcy, który wojskową karierę w polskich siłach zbrojnych, w czasie II Rzeczypospolitej związaną także z Podkarpaciem, ukoronował w czasie II wojny światowej dowodząc I Dywizją Pancerną na jej wspaniałym szlaku bojowym od Normandii do Wilhelmshaven w Niemczech, wyzwalając francuskie, belgijskie i holenderskie miasta w bojowej drodze o wolność Rzeczypospolitej. I chociaż w większości żołnierze Generała, wskutek historycznej zdrady aliantów, do Polski wówczas nie powrócili, to dziś  poznajemy ich w historycznej prawdzie i glorii rycerskich zwycięzców, żyjących trwale w pamięci mieszkańców miast, które wówczas wyzwolili.

Mówiąc do uczestników spotkania Pani Karolina Maczek-Skillen nawiązała do tamtej historii, do zapamiętanej, rodzinnej tradycji pielęgnowanej w domu przez Dziadka w Edynburgu, ale przede wszystkim mówiła o potrzebie osobistego rozwoju każdego młodego człowieka, o odpowiedzialności za samego siebie i za narodową wspólnotę. Ta wypowiedź pięknie i mądrze wpisała się w rocznicowe obchody 1000-lecia koronacji.

W spotkaniu uczestniczył ks. prof. dr hab. Józef Marecki, wykładowca na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, historyk i semiotyk, przyjaciel uczelni, który, w wykładzie na temat Duchowego znaczenia koronacji Bolesława Chrobrego przedstawił zebranym religijne aspekty obrzędu koronacji, symboliczne ustanowienia króla jako władcy z łaski Bożej, symbolikę insygniów koronacyjnych i odpowiedzialność władcy za królestwo oddane mu we władanie i jego poddanych.

Na zakończenie uczestnicy wysłuchali koncertu pieśni patriotycznych w wykonaniu uczniów i studentów. Uczennice _”Elektryka”, Nikola Ciupa poruszająco wykonała pieśń Ojczyzna, a Natalia Zima Jest taki kraj, natomiast studentki Pedagogiki brawurowo zaśpiewały Pieśń o fladze.

Marsz tysiąca flag narodowych, a uczestników było o wiele więcej, to piękny czyn podjęty przez środowisko uczelni, dyrekcje, nauczycieli i uczniów krośnieńskich szkół ponadpodstawowych dla uczczenia wielkiego jubileuszu. Wszyscy jego uczestnicy mogą być dumni z udziału w nim, a dzień 10 października zostanie zapamiętany w Krośnie, jako przykład dobrej współpracy wielu instytucji oświaty i kultury.

Warunki atmosferyczne, chłód i opady deszczu wystawiły uczestników spotkania na niełatwą próbę, ale warto było, tak sądzę, ponieważ pozostaje refleksja nad wielkim dziedzictwem króla Bolesława Chrobrego, a w szerszym rozumieniu nad naszą przeszłością i przyszłością i to jest nasz wspólny obowiązek, a źródłem są nasza tożsamość, narodowa duma, umiłowanie wolności i wspólnotowa mądrość.

Franciszek Tereszkiewicz